Στην οδοντιατρική, η λήψη αποτυπωμάτων είναι μια κρίσιμη διαδικασία για τη δημιουργία προσθετικών εργασιών, όπως στεφάνες, γέφυρες, οδοντοστοιχίες ή εμφυτεύματα. Παραδοσιακά, αυτή η διαδικασία γινόταν με τη χρήση μέτρων με σιλικόνη και άλλων υλικών, αλλά η πρόοδος της ψηφιακής τεχνολογίας έχει φέρει στο προσκήνιο τα ψηφιακά αποτυπώματα. Σε αυτό το άρθρο, θα εξετάσουμε τις διαφορές μεταξύ ψηφιακών και παραδοσιακών αποτυπωμάτων, τα οφέλη για τους ασθενείς και πώς τα ψηφιακά αποτυπώματα βελτιώνουν τη ροή εργασίας στην οδοντιατρική.

Διαφορές μεταξύ Ψηφιακών και Παραδοσιακών Αποτυπωμάτων

Παραδοσιακά Αποτυπώματα

Τα παραδοσιακά αποτυπώματα λαμβάνονται με τη χρήση ειδικών υλικών, όπως σιλικόνη ή αλγινικό, που τοποθετούνται σε δίσκο και πιέζεται στα δόντια του ασθενούς για να πάρει το σχήμα τους. Μόλις σκληρύνει το υλικό, δημιουργείται ένα αρνητικό καλούπι της στοματικής κοιλότητας, το οποίο στη συνέχεια αποστέλλεται σε οδοντιατρικό εργαστήριο για την κατασκευή της τελικής αποκατάστασης.

• Χρόνος: Η διαδικασία απαιτεί χρόνο τόσο για τη λήψη του αποτυπώματος όσο και για την αποστολή του στο εργαστήριο.
• Ακρίβεια: Η ακρίβεια εξαρτάται από την εμπειρία του οδοντιάτρου και την ποιότητα του αποτυπωτικού υλικού.
• Άνεση: Για πολλούς ασθενείς, η διαδικασία μπορεί να είναι δυσάρεστη ή και ενοχλητική λόγω του όγκου του υλικού στο στόμα.

Ψηφιακά Αποτυπώματα

Τα ψηφιακά αποτυπώματα λαμβάνονται με τη χρήση ενδοστοματικού σαρωτή, ο οποίος δημιουργεί μια τρισδιάστατη εικόνα της στοματικής κοιλότητας. Ο σαρωτής καταγράφει τις λεπτομέρειες των δοντιών και των ούλων σε πραγματικό χρόνο, ενώ η εικόνα αποθηκεύεται ψηφιακά και μπορεί να σταλεί απευθείας στο οδοντιατρικό εργαστήριο.

• Χρόνος: Η διαδικασία είναι ταχύτερη, και τα αποτελέσματα μπορούν να σταλούν άμεσα σε ψηφιακή μορφή.
• Ακρίβεια: Τα ψηφιακά αποτυπώματα παρέχουν εξαιρετικά υψηλή ακρίβεια, μειώνοντας τα περιθώρια λάθους.
• Άνεση: Οι ασθενείς βιώνουν λιγότερη ταλαιπωρία, καθώς δεν χρησιμοποιούνται ογκώδη υλικά αποτύπωσης.